Wanneer je liefde onbeantwoord blijft dan doet dat pijn, veel pijn. Op zo’n moment verandert “liefde” in een destructieve toestand. Zo’n relatie is giftig. Zo’n relatie is ongezond. Op zo’n moment is het beter om iemand los te laten. Dit knagende gevoel zal zich net zolang opbouwen totdat je er op een gegeven moment niet meer tegen kan.
Angst om het verkeerde te zeggen, angst om het verkeerde te doen, angst om niet goed genoeg te zijn, angst om verlaten te worden, angst om de ander te verliezen, angst om alleen te zijn… In een gezonde relatie moeten we kunnen zeggen wat we denken en voelen zonder dat we bang hoeven zijn dat de ander boos wordt of ons verlaat omdat we deze gevoelens hebben.
Iedereen heeft het nodig om zich geliefd te voelen. En iedereen wil verbinding met anderen voelen. Maar als je echt het gevoel hebt dat je iemand nodig hebt om je dagen door te komen of dat iemand je “compleet” moet maken, is dat niet gezond.
Wil niet altijd begrijpen als het niet lukt. Wil niet voor iemand vechten als hij/zijn niet voor jou kan vechten. Je doet jezelf hier alleen maar pijn mee. Je verliest jezelf in de relatie. Het is gezond om grenzen te bewaken en niet te willen dat je partner iets doet wat over jouw grenzen gaat.
